معرفی کتاب «#شبْ_یک_شبْ_دو» #بهمن_فرسی#
«#شبْ_یک_شبْ_دو» #بهمن_فرسی# چند وقت پیش یکی از دوستان یک #کتاب #نایاب را برایم اورد،کتابی که بعد از انقلاب به دلیل #محتوایش نتوانست از #وزارت #ارشاد #مجوز بگیرد.
بعد از کمی جستجو متوجه شدم رادیوی مورده علاقه ام ” #رادیو_رغن_حبه_انگور” ان را بدون #سانسور ( تقریبا) به صورت #صوتی با أجرای فوائد ارایه کرده است، #پیشنهاد میکنم حتما ان را گوش کنید لذت خواهید برد.
فُرسی این رمان را به شیوه نامه‌نگاری عاشقانه نوشته و در آن روشنفکری روایت می‌شود که سرخوردگی‌های عاطفی خود را به شکل عصیان برضد همه نظام‌های #اخلاقی و #اجتماعی بروز می‌دهد
راوی #داستان، زاوش ایزدیان، پس از عشقی به ناکامی کشیده نامه‌های #معشوق، بی‌بی، را مرور می‌کند و رمان با این نامه‌ها تبدیل به یک اثر تلخ و سرخورده می‌شود. بی‌بی دختر یک خانواده ثروتمند است که در اروپا طراحی لباس و آرایش خوانده و برای فاحشه‌ها طرح لباسی با عنوان «شبْ یک شبْ دو» تهیه کرده است. او در ایران وارد جمع هنرمندان و رشنفکران می‌شود و با زاوش ایزدیان آشنا و همخوابه می‌شود. بعد از اینکه از ایران خارج می‌شود در زوریخ ازدواج می‌کند و به نامه‌نگاری با زاوش ایزدیان می‌پردازد و هر وقت به ایران می‌آید آرامش را در آغوش زاوش می‌یابد.
بخشی هایی از داستان:
”من متخصص نادیده گرفتن هستم. و متخصص در خود رنج بردن. برای همین است که در این روزگار خودم را یگانه و بیگانه می بینم. مگر نادیده گرفتن معنای دیگری هم دارد؟” ” به تو توصیه می کنم جغرافیایی را بخواه و آرزو کن که در آن، بی هیچ سعی و قصد قبلی، با کلمات شسته و تیز، بتوانی راضی بودن و راضی نبودن را بگویی و بنویسی.” “قصه های عشقی معاصر تو اتاق امانتی رفقا شروع میشه، با درد بی جایی و سرگردونی تو خیابونا ادامه پیدا می کنه و، تو تاکسی هم نمی دونم بالاخره تموم میشه یا همین طور پا در هوا می مونه.”
”بی کاری هایمان را در آتلیه می گذرانیم. عرق و آبجو و سوسیس می خوریم. جفنگ می گوییم. نقشه های گنده گنده می کشیم و در واقع هیچ گهی نمی خوریم. یا همان گهی را می خوریم که همه می خورند.”
پ.ن: این کتاب به دلیل محتوایش به همه پیشنهاد نمی شود
#پیشنهاد_کتاب
#کتاب_صوتی
#عکاسی #ساعت #چرم
#book #reading #leather #watch #stamp #design #photography